Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
อินทขีล
อินทขีล
อินทขีล
[-ทะขีน] น. เสาหรือหลักหน้าประตูเมือง, หลักเมือง, เสาเขื่อน. (ป.; ส. อินฺทฺร + กีล).;

More
อินทนิล,อินทนิลน้ำ | อินทผลัม | อินทร,อินทร-,อินทร์ | อินทรธนู | อินทรวงศ์ | อินทรวิเชียร | อินทรศักดิ์ | อินทราณี | อินทราภิเษก | อินทรายุธ | อินทรี,อินทรี ๑ | อินทรี,อินทรี ๒ | อินทรีย,อินทรีย-,อินทรีย์ | อินทรียโคจร | อินทรียญาณ | อินทรียสังวร | อินทีวร | อินทุ | อินธน์ | อินฟราเรด | อินัง,อินังขังขอบ | อิ่ม | อิ่มใจ,อิ่มอกอิ่มใจ | อิ่มตัว | อิ่มหนำ | อิ่มหมีพีมัน | อิ่มเอม | อิ่มเอิบ | อิมัลชัน | อิริเดียม |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์