Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
อุปสมบัน,อุปสัมบัน
อุปสมบัน,อุปสัมบัน
อุปสมบัน, อุปสัมบัน
[อุปะ-, อุบปะ-] น. ผู้อุปสมบทแล้ว, ภิกษุ, คู่กับ อนุปสัมบัน ได้แก่ผู้ที่ไม่ได้อุปสมบท คือ สามเณรและคฤหัสถ์. (ป. อุปสมฺปนฺน).;

More
อุปสรรค | อุปสัมปทา | อุปสัมปทาเปกข์,อุปสัมปทาเปกษ์ | อุปฮาด | อุปะ | อุปัชฌาย,อุปัชฌาย-,อุปัชฌาย์,อุปัชฌายะ | อุปัชฌายวัตร | อุปัฏฐาก | อุปัฏฐานะ | อุปัทรพ | อุปัทว,อุปัทว-,อุปัทวะ | อุปัทวันตราย | อุปาณ,อุปาณ- | อุปาทาน | อุปาธยาย | อุปาหนา | อุภัย | อุ้ม | อุมงค์,อุโมงค์ | อุ้มชู | อุ้มท้อง | อุ้มน้ำ | อุ้มสม | อุย,อุย ๑ | อุย,อุย ๒ | อุย,อุย ๓,อุ่ย | อุ้ย | อุ๊ย | อุยยาน | อุยยาม |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์