Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
อู้,อู้ ๑
อู้,อู้ ๑
อู้ ๑
ว. มีเสียงอย่างเสียงลมพัด; มาก ในคำว่า บ่นอู้.<2t>น. ชื่อซอ ๒ สายชนิดหนึ่ง ตัวกะโหลกซอทำด้วยกะลามะพร้าวชนิดกลมรี ใช้หนังแพะหรือหนังลูกวัวขึงขึ้นหน้า คันสีหรือคันชักทำด้วยไม้จริงหรืองา สายทำด้วยขนหางม้า มีเสียงทุ้มในเวลาสี เรียกว่า ซออู้.;

More
อู้,อู้ ๒ | อูฐ | อูด,อูด ๑ | อูด,อูด ๒ | อู่น้ำ | อูม | อูย | อูรุ | อู่ลอย | อู่แห้ง | อู้อี้ | อู๋อี๋ | เอ,เอ ๑ | เอ,เอ ๒,เอ๊ | เอ้ | เอก,เอก- | เอกเขนก | เอกจิต | เอกฉันท์ | เอกชน | เอกซเรย์ | เอกเทศ | เอกโทษ | เอกนัย | เอกบุคคล,เอกบุรุษ | เอกพจน์ | เอกภพ | เอกภริยา | เอกภักดิ์ | เอกภาคี |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์