Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
เคี้ย
เคี้ย
เคี้ย
(ถิ่น; กลอน) ก. อยู่ เช่น อันเดียรดาษด้วยเตี้ยเค้าค่อม เคี้ยคอยทวารทุกแห่งแล. (ม. คําหลวง ทศพร).;

More
เคียง | เคียงบ่าเคียงไหล่ | เคียด | เคียดแค้น | เคียน | เคียม | เคี่ยม,เคี่ยม ๑ | เคี่ยม,เคี่ยม ๒ | เคี่ยมคะนอง | เคียร | เคียว,เคียว ๑ | เคียว,เคียว ๒ | เคี่ยว | เคี้ยว,เคี้ยว ๑ | เคี้ยว,เคี้ยว ๒ | เคี่ยวขัน | เคี่ยวขับ | เคี่ยวเข็ญ | เคี้ยวฟัน | เคี้ยวเอื้อง | เคื้อ,เคื้อ ๑ | เคื้อ,เคื้อ ๒ | เคือง | เคืองขุ่น | แค | แค่ | แค้ | แคแกล,แคแล | แคดเมียม | แค็ตตาล็อก |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์