Responsive image


พจนานุกรม ไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
แหวน
แหวน
[แหฺวน] น. เครื่องประดับสําหรับสวมนิ้วทําด้วยเงินหรือทองเป็นต้น, เรียก สิ่งอื่นที่มีลักษณะเป็นวงว่า วงแหวน เช่น ถนนวงแหวน พื้นที่วงแหวน.

More
ม้วนเสื่อ | เห็นแก่ | เห็นแก่หน้า | เห็นเขาขึ้นคานหามเอามือประสานก้น,เห็นเขาขึ้นคานหามเอามือประสานรัดก้น | เห็นใจ | เสวนะ,เสวนา | แหวนหัว | ม้วนหน้า | เห็นหน้าเห็นหลัง | เห็นอ้ม | เห็นการณ์ไกล | เห็นกงจักรเป็นดอกบัว | เห็นขี้ดีกว่าไส้ | เห็นจะ | เห็นช้างเท่าหมู | เห็นช้างขี้ขี้ตามช้าง | เห็นชายผ้าเหลือง | เห็นดี | เห็นดำเห็นแดง | เห็นดีเห็นงาม | เห็นดีกัน | ม้วนต้วน | เห็นผิดเป็นชอบ | เห็บ๑ | เห็บ๒ | เห็บน้ำ | ย่ะ | แสะ | เหะ | แหะ,แหะๆ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์