พจนานุกรมแปล ไทยเป็นไทย ราชบัณฑิตยสถาน คำว่า แหวน ความหมายคือ..(1910) ที่มา หมายถึง คือ อ่านว่า แปลว่า

ดิกชันนารี อังกฤษ-ไทย | ดิกชันนารี ไทย-อังกฤษ | ดิกชันนารี ไทย-ไทย | ดิกชันนารี คอมพิวเตอร์ | ดิกชันนารี วิทยาศาสตร์ | ดิกชันนารี วิศวกรรม | พจนานุกรม ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน | ดิกชันนารี พุทธศาสน์ | ดิกชันนารี ญี่ปุ่น-ไทย | ดิกชันนารี จีน-ไทย-จีน | ดิกชันนารี ทางการแพทย์ | ดิกชันนารี เกาหลี-ไทย | ดิกชันนารี ญี่ปุ่น-อังกฤษ

พจนานุกรมแปล ไทยเป็นไทย ราชบัณฑิตยสถาน : ความหมายของคำว่า แหวน คือ ...


	แหวน ความหมาย คือ [แหฺวน] น. เครื่องประดับสําหรับสวมนิ้วทําด้วยเงินหรือทองเป็นต้น, เรียก สิ่งอื่นที่มีลักษณะเป็นวงว่า วงแหวน เช่น ถนนวงแหวน พื้นที่วงแหวน.

Back to Dictionary

(ส่งเข้าทาง inbox facebook)

(Share ผ่าน social network)

พจนานุกรมแปล ไทยเป็นไทย ราชบัณฑิตยสถาน : คำอื่น ๆ

เห็นเขาขึ้นคานหามเอามือประสานก้น,เห็นเขาขึ้นคานหามเอามือประสานรัดก้น
เห็นหน้าเห็นหลัง
เห็นช้างขี้ขี้ตามช้าง
เห็บ๒
เห่
แส้ม้า๒
แห่ห้อม
ให้ออก
แห้งเหี่ยว
เส้นรอบวง
เส้นด้าย
ย่อแย่
ร้อยกรอง
ย่องเหง็ด
ย้อนรอย
มหัทธนะ
ร่ายรัง
เสียมือเสียตีน,เสียมือเสียเท้า
เสาเอก
มสารคัล
ม้าใช้
เสียปาก
เหี้ยมโหด
มหาอุปรากร,อุปรากร
ย่างสด
ม่านอินทนิล
เหล็กกล้าไม่เป็นสนิม
แสลงใจ๑
แสก๑
โศจิ