| พจนานุกรมแปล ไทยเป็นไทย ราชบัณฑิตยสถาน : ความหมายของคำว่า เสียแต่,เสียที่ คือ ... | ||||||
|
||||||
| Back to Dictionary |
|
|||||
| พจนานุกรมแปล ไทยเป็นไทย ราชบัณฑิตยสถาน : คำอื่น ๆ | |||||
| เสียเนื้อเสียตัว เสียเพศ เสียวสันหลัง เหิมห้าว เสียหูเสียตา เหิมฮึก มหาภารตะ ร้ายกาจ เสียงเลื้อน เสียงกระเส่า เสาโด่ เหียน๑ เสาวภาคย์ เหี้ยม มหาศักราช ร้า๕ มหิงส์ มหิธร ย่านซื่อ แสล้ม เสล?,เสลา๑ เหลือง๔ เหง โสณ? ย่นย่อ เสนียด๑ เสพ เสือกคลาน โอย๑,โอ๊ย เฮ้ว |
|||||