Responsive image


พจนานุกรม ไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
มหาภารตะ
มหาภารตะ
[มะหาพาระตะ] น. ชื่อบทประพันธ์มหากาพย์เรื่องใหญ่เรื่องหนึ่งของอินเดีย, คู่กับ รามายณ คือ รามเกียรติ์. (ส.).

More
มหาภิเนษกรมณ์ | ร่ำรี้ร่ำไร | มหาราช | มหาราชลีลา | มหายาน | มหาภูต | ร่ายไม้ | เสียฤกษ์ | เสียได้ | เสียกระบวน | เสียการ | เสียการเสียงาน | เสียกิริยา | เสาเกียด | เสียกำลังใจ | เสียกำได้กอบ,เสียกำแล้วได้กอบ | ร้ายกาจ | เสียกำซ้ำกอบ,เสียกำแล้วซ้ำกอบ | เสียกล | เสียกบาล | เสาเข็ม | เสียขวัญ | เสียขวง | ม่ายขันหมาก | เสาเขื่อน | เสาโคม | มสารคัล | เสียคำพูด | เสียคน | เสียง |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์