Responsive image


พจนานุกรม ไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
ยก๑
ยก๑
ก. เอาขึ้นให้สูงจากที่เดิมทั้งโดยตรงและโดยปริยาย; เคลื่อนไป, พากันไป, เช่น ยกทัพ ยกพวก; งดเว้น, เพิกถอน, เช่น ยกโทษ ยกภาษี ยกคําสั่ง; มอบ เช่น ยกลูกสาวให้ ยกสมบัติให้; อ้าง เช่น ยกตัวอย่าง. น. เรียกผ้าไหม ชนิดหนึ่งที่ทอยกเป็นดอกให้เป็นลาย เด่นขึ้นว่า ผ้ายก.

More
รก๑ | เกา | แก๒ | ยก๒ | รก๒ | เกียร์ | เกียรติ,เกียรติ,เกียรติ์ | เกียรติยศ | เกียรติภูมิ | เกียรติมุข | เกียรติศักดิ์ | เกียรติคุณ | เกียรตินิยม | เกียรติประวัติ | เกาเหลา | เกาเหลียง๑ | เกาเหลียง๒ | เกามาร | เกียกกาย๑ | เกียกกาย๒ | เกียง | เกียจ | เกียจกล | เกียจคร้าน | เกียด๑ | เกียด๒ | เกียด๓ | เกียดกัน | เกียน | เกาะแกะ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์