Responsive image


พจนานุกรม ไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
เกาเหลียง๒
เกาเหลียง๒
[-เหฺลียง] น. ชื่อดินชนิดหนึ่ง ใช้ปั้นทําเครื่องเคลือบดินเผาได้ดี, ดินเกาลิน ก็เรียก. (จ.).

More
เกามาร | เกียกกาย๑ | เกียกกาย๒ | เกียง | เกียจ | เกียจกล | เกียจคร้าน | เกียด๑ | เกียด๒ | เกียด๓ | เกียดกัน | เกียน | เกาะแกะ | เกาะ๑ | เกาะ๒ | เกาะ๓ | เกาะกิน | เกี้ยมอี๋ | เกี้ยมไฉ่ | เกี่ยว | เกี๊ยว | เกี่ยวโยง | เกี้ยวเกไล | เกี่ยวเบ็ด | เกี่ยวแฝกมุงป่า | เกี้ยว๑ | เกี้ยว๒ | เกี่ยวก้อย | เกี่ยวข้อง | เกี่ยวข้าว |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์