Responsive image


พจนานุกรม ไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
เกี่ยว
เกี่ยว
ก. อาการที่สิ่งงอเป็นขอเกาะติดหรือเหนี่ยวไว้ เช่น ทอดสมอ ให้เกี่ยวแง่หินไว้, เอาของที่มีลักษณะเช่นนั้น เกาะติดหรือ เหนี่ยวไว้ เช่น เอาขอเกี่ยว, ติดต่อผูกพัน, แตะต้อง, ยุ่งเกี่ยว, ข้องแวะ, เช่น เรื่องนี้อันตรายมากอย่าเอาตัวเข้าไปเกี่ยวเลย, เกี่ยวข้อง ก็ว่า; อาการที่สิ่งแหลมคมขูดขีด สะกิด เป็นต้น เช่น หนามเกี่ยว ตะปูเกี่ยว, ตัดด้วยเคียว เช่น เกี่ยวข้าว เกี่ยวหญ้า เกี่ยวแฝก; โดยปริยายหมายความว่า เนื่อง เช่น เกี่ยวด้วยเรื่องนี้.

More
เกี๊ยว | เกี่ยวโยง | เกี้ยวเกไล | เกี่ยวเบ็ด | เกี่ยวแฝกมุงป่า | เกี้ยว๑ | เกี้ยว๒ | เกี่ยวก้อย | เกี่ยวข้อง | เกี่ยวข้าว | เกี้ยวคอไก่ | เกี่ยวดอง | เกี่ยวดองหนองยุ่ง | เกี้ยวนวม | เกี้ยวประทีป | เกี่ยวพัน | เกี้ยวพาน,เกี้ยวพาราสี | เกี๊ยะ | เกาสมอ | เกี่ยง | เกี๋ยง๑ | เกี๋ยง๒ | เกี๋ยงคำ | เกี่ยงงอน | เกี่ยงตาย | เกาหลี | เกิ้ง | เกาลัด | เกาลัดจีน | เกาลิน |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์