Responsive image


พจนานุกรม ไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
เกลี้ย
เกลี้ย
[เกฺลี้ย] (แบบ) ก. ชักชวน, ทําให้ไล่เลี่ยกัน, เช่น เกลี้ยกระมล บันโดย. (ตะเลงพ่าย).

More
เกลี่ยวดำ | เกลี่ยไกล่ | เกลี้ยกล่อม | เกลี้ยงเกลา | เกลี้ยง๑ | เกลี้ยง๒ | โกลาหล | เกลากลึง | แกลลอน | โกลง | แกลน | โกลน | แกลบหนู,แกลบหูหนู | แกลบ๑ | แกลบ๒ | แกลบ๓ | แกลบ๔ | เกลื้อ | เกลื้อน | เกลื่อน๑ | เกลื่อน๒,เกลื่อนความ | เกลือ | เกลือยูเรต | เกลือแกง | เกลือเงิน | เกลือเบสิก | เกลือเป็นหนอน | เกลือสมุทร | เกลือสินเธาว์ | เกลือกรด |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์