Responsive image


พจนานุกรม ไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
เกลื่อน๑
เกลื่อน๑
[เกฺลื่อน] ว. เรี่ยรายหรือกระจัดกระจายอยู่ทั่วไป เช่น ลอยเกลื่อน หล่นเกลื่อน. ก. ทําให้ยุบหรือราบลง เช่น เกลื่อนที่ เกลื่อนฝี. เกลื่อนกล่น, เกลื่อนกลาด ว. เกลื่อน.

More
เกลื่อน๒,เกลื่อนความ | เกลือ | เกลือยูเรต | เกลือแกง | เกลือเงิน | เกลือเบสิก | เกลือเป็นหนอน | เกลือสมุทร | เกลือสินเธาว์ | เกลือกรด | เกลือก๑ | เกลือก๒ | เกลือจิ้มเกลือ | เกลือจืด | เกลือด่าง | เกลือด่างคลี | เกลือปรกติ | เกลือฟอง | ยกไว้ | โกไสย | เกไล | โกไล | เกก | เกกมะเหรก | ยกกระเปาะ | ยกกระบัตร | โกกเกก | โกก๑ | โกก๒ | โกกิล,โกกิลา |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์