Responsive image


พจนานุกรม ไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
เคี้ย
เคี้ย
(ถิ่น; กลอน) ก. อยู่ เช่น อันเดียรดาษด้วยเตี้ยเค้าค่อม เคี้ยคอยทวาร ทุกแห่งแล. (ม. คําหลวง ทศพร).

More
เคี่ยม๑ | เคี่ยมคะนอง | เคี่ยว | เคี้ยวเอื้อง | เคี่ยวเข็ญ | เคี้ยว๑ | เคี้ยว๒ | เคี่ยวขัน | เคี่ยวขับ | เคี้ยวฟัน | เคาน์เตอร์ | ภคินี | แคลเซียม | แคลเซียมไซคลาเมต | แคลเซียมคาร์ไบด์ | เคล็ด๑ | เคล็ด๒ | แคล้ว | แคล่วคล่อง | แคล้วคลาด | เคล้า | เคล้าเคลีย | เคล่าคล่อง | เคล้าคลึง | เคล้ง | เคล้น | แคลอรี | โคล๑ | โคล๒ | เคลียเคล้า |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์