Responsive image


พจนานุกรม ไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
เบ้
เบ้
ว. บิด, ไม่ตรง, เช่น ทําปากเบ้; ทําหน้าแสดงอาการผิดหวัง ไม่เห็น ด้วย ไม่พอใจ หรือเจ็บปวด เป็นต้น.

More
เบส | แบ้ | ใบ้ | รบส | โบ้,โบ๋ | โบ๊เบ๊ | เบ้อ | ใบสอ | เบ้อเร่อ,เบ้อเร่อเท่อ,เบ้อเริ่ม,เบ้อเริ่มเทิ่ม | ใบสั่ง | ใบสั่งจ่าย | ใบสัจ | เบ้า | ใบสีมา,ใบเสมา | เบ้าหลุด | เบ้าขลุบ | ใบสำคัญ | ใบสำคัญประจำตัว | เบ้าตา | ใบหูช้าง | แบหลา | ใบ้คลั่ง | เบ่ง | แบ่ง | แบ่งแยก | แบ่งรับแบ่งสู้ | แบ่งภาค | แบ่งเบา | แบ่งสันปันส่วน | แบ่งค้าง |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์