Responsive image


พจนานุกรม ไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
เบส
เบส
(เคมี) น. สารเคมีซึ่งทําปฏิกิริยากับกรด แล้วให้ผลเป็นเกลือหรือ เกลือกับนํ้าเท่านั้น, สารเคมีที่มีสมบัติรับโปรตอนมาจากสารอื่น ได้, สารเคมีที่มีสมบัติจ่ายอิเล็กตรอนคู่หนึ่งให้แก่สารอื่นได้, สารเคมีซึ่งเมื่อละลายนํ้าแล้วให้ไฮดรอกไซด์ไอออน (OH-), สารละลายที่เปลี่ยนสีลิตมัสสีแดงเป็นสีนํ้าเงินได้. (อ. base).

More
แบ้ | ใบ้ | รบส | โบ้,โบ๋ | โบ๊เบ๊ | เบ้อ | ใบสอ | เบ้อเร่อ,เบ้อเร่อเท่อ,เบ้อเริ่ม,เบ้อเริ่มเทิ่ม | ใบสั่ง | ใบสั่งจ่าย | ใบสัจ | เบ้า | ใบสีมา,ใบเสมา | เบ้าหลุด | เบ้าขลุบ | ใบสำคัญ | ใบสำคัญประจำตัว | เบ้าตา | ใบหูช้าง | แบหลา | ใบ้คลั่ง | เบ่ง | แบ่ง | แบ่งแยก | แบ่งรับแบ่งสู้ | แบ่งภาค | แบ่งเบา | แบ่งสันปันส่วน | แบ่งค้าง | แบ่งปัน |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์