Responsive image


พจนานุกรม ไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
เบี้ยปรับ
เบี้ยปรับ
(กฎ) น. จํานวนเงินหรือการชําระหนี้อย่างอื่นที่มิใช่เป็นจํานวนเงิน ซึ่งลูกหนี้สัญญาว่าจะให้เจ้าหนี้เรียกเอาได้เมื่อตนไม่ชําระหนี้ หรือ ไม่ชําระหนี้ให้ถูกต้องสมควร; เงินค่าปรับที่ผู้ต้องเสียภาษีอากร จะต้องเสียเพิ่มขึ้นจากจํานวนภาษีอากรที่ต้องชําระ ในกรณีที่ไม่ ปฏิบัติตามที่ประมวลรัษฎากรกําหนดไว้.

More
เบาหวาน | เบิ่ง | เบาไม้ | เบิกโรง | เบิกเรือ | เบิกแว่นเวียนเทียน | เบิกโลง | เบิกอรุณ | เบิก๑ | เบิก๒ | เบิกไม้ | เบิกไพร | เบิกความ | เบิกทาง | เบิกทูต | เบิกบาน | เบิกพระโอษฐ์ | เบิกพระเนตร | เบิกพยาน | เบาความ | รบาญ | เบาตัว,เบาเนื้อเบาตัว | เบาบาง | เบาปัญญา | ใบลา | ใบไม้๑ | ใบไม้๒ | ใบไม้๓ | แบไต๋ | ใบไต่สวน |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์