Responsive image


พจนานุกรม ไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
เบื้อ๑
เบื้อ๑
น. สัตว์ป่าทั่วไป, คู่กับ สัตว์บ้าน เช่น เนื้อเบื้อนาเนกลํ้า หลายพรรณ. (นิ. นรินทร์).

More
เบื่อ๒ | เบื้อ๒ | เบื้อ๓ | เบื้อ๔ | เบื้องว่า | เบื้องหลัง | เบื้องหน้า | เบื้อง๑ | เบื้อง๒ | เบื้องญวน | เบื้องต้น | เบื้องบน | เบือ๑ | เบือ๒ | เบือน | แป | เปร | แปม | แปร | เปรม | โปรย | เปรย,เปรยๆ | เปยยาล | แปรรูป | โปรแกรม | โปรเตสแตนต์ | โปรแทรกเตอร์ | โปรยทาน | เปรมปรา | เปรยปราย |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์