แปรก,แปรกบัง
[ปะแหฺรก, ปะแหฺรก-] น. ไม้ยาวสำหรับประกับหัวเพลาทั้ง ๒ ข้าง ของเกวียนหรือราชรถ กันไม่ให้ลูกล้อเลื่อนหลุด โดยมีไม้ขวางทาง หรือแปรกขวางทางยึดหัวท้ายทั้ง ๒ ด้าน.