พจนานุกรม พุทธศาสน์ คำว่า อุบล ความหมายคือ..(2102) ที่มา หมายถึง คือ อ่านว่า แปลว่า

ดิกชันนารี อังกฤษ-ไทย | ดิกชันนารี ไทย-อังกฤษ | ดิกชันนารี ไทย-ไทย | ดิกชันนารี คอมพิวเตอร์ | ดิกชันนารี วิทยาศาสตร์ | ดิกชันนารี วิศวกรรม | พจนานุกรม ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน | ดิกชันนารี พุทธศาสน์ | ดิกชันนารี ญี่ปุ่น-ไทย | ดิกชันนารี จีน-ไทย-จีน | ดิกชันนารี ทางการแพทย์ | ดิกชันนารี เกาหลี-ไทย | ดิกชันนารี ญี่ปุ่น-อังกฤษ

พจนานุกรม พุทธศาสน์ : ความหมายของคำว่า อุบล คือ หมายถึง ...


	อุบล ความหมาย คือ พระมหาสาวกองค์หนึ่ง เป็นบุตรพราหมณ์ชื่อ วังคันตะ มารดาชื่อนางสารี เป็นน้องชายของพระสารีบุตร เกิดที่หมู่บ้านนาลกะ เติบโตขึ้น เรียนไตรเพทจบแล้วต่อมาได้ฟังธรรม มีความเลื่อมใส จึงบวชในพระพุทธศาสนา หลังจากบวชได้ ๒ พรรษา จึงได้สำเร็จพระอรหัต ท่านออกบวชจากตระกูลใหญ่ มีคนรู้จักมากและทั้งเป็นนักเทศก์ที่สามารถ จึงมีกุลบุตรเลื่อมใสมาขอบวชด้วยเป็นจำนวนมาก ตัวท่านเองเป็นผู้ถือธุดงค์ และสอนให้สัทธิวิหาริกถือธุดงค์ด้วย ปรากฏว่าทั้งตัวท่านและบริษัทของท่านเป็นที่เลื่อมใสของคนทั่วไปหมด จึงได้รับยกย่องว่าเป็นเอตทัคคะในทางทำให้เกิดความเลื่อมใสทั่วทุกด้าน (คือไม่เฉพาะตนเองน่าเลื่อมใส แม้คณะศิษย์ก็น่าเลื่อมใสไปหมด)

:: Back to Dictionary

(ส่งเข้าทาง inbox facebook)

(Share ผ่าน social network)

พจนานุกรม พุทธศาสน์ : คำอื่น ๆ

อุปวาณะ
อุปสัมบัน
อุปัชฌายมัตต์
อุปายาส
อุปกะ
อุปปีฬกกรรม
ลักซ่อน
ลูขปฏิบัติ
ไตรเพท
กุลสตรี
ขุชชโสภิตะ
คิลานศาลา
คืบพระสุคต
จักขุ
จาคะ
จตุบริษัท
ชัยมงคล
ชนมายุกาล
ดาวนักษัตร
ติณวัตถารกวิธี
ทวัตติงสาการ
ทิฆัมพร
ธรรมวิภาค
ธรรมปฏิสันถาร
นักบุญ
นานานิกาย
บาลีพุทธอุทาน
ประลัย
ปัจจุทธรณ์
ปาฏิบท