Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
กระพัตร
กระพัตร
กระพัตร
[-พัด] น. เชือกหรือลวดหนังตีเป็นเกลียวหุ้มผ้าแดง ปรกติคล้องผูกอยู่รอบคอช้าง เมื่อตั้งสัปคับ หรือกูบอย่างใดอย่างหนึ่ง ใช้ปลายทั้ง ๒ ข้างผูกสัปคับหรือกูบเพื่อรั้งมิให้เลื่อนไปทางท้ายช้างขณะเดินขึ้นที่ชัน เช่น และกระพัตรรัตคนควร. (ดุษฎีสังเวย), กระพัด ก็ว่า.;

More
กระพัน | กระพั่น | กระพา | กระพาก | กระพี้ | กระพี้เขาควาย | กระพี้นางนวล | กระพือ | กระพุ้ง | กระพุ่ม | กระพุ่มมือ | กระเพลิด | กระเพลิศ | กระเพาะ | กระเพาะปลา | กระเพิง | กระเพื่อม | กระแพง | กระแพ้ง | กระฟัดกระเฟียด | กระฟาย,-กระฟาย | กระฟูมกระฟาย | กระเฟียด,-กระเฟียด | กระมล | กระมอบ | กระมอมกระแมม | กระมัง,กระมัง ๑ | กระมัง,กระมัง ๒ | กระมัน | กระมิดกระเมี้ยน |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์