Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
ทะลัก
ทะลัก
ทะลัก
ก. อาการที่สิ่งที่แออัดกันอยู่หรือถูกกีดกั้นผลุดหรือหลุดออกมาโดยแรง เมื่อสิ่งกีดกั้นแตกหรือพังทลายลง เช่น ลูกทะลัก ไส้ทะลัก หนองทะลัก, โดยปริยายหมายถึงอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น สินค้าที่กักตุนทะลักออกมา.;

More
ทะลักทะแลง | ทะลาย | ทะลิ่น | ทะลิ่นชระลั่ง | ทะลึ่ง | ทะลึ่งตึงตัง | ทะลึ่งทะลั่ง | ทะลุ | ทะลุกลางปล้อง | ทะลุดทะลาด | ทะลุปรุโปร่ง | ทะเล | ทะเลทราย | ทะเล้น | ทะเลใน | ทะเลบ้า | ทะเลภายใน | ทะเลสาบ | ทะเลหน้าใน | ทะเลหลวง | ทะเลไหล่ทวีป | ทะเล่อทะล่า | ทะเลอาณาเขต | ทะเลาะ | ทะเลาะเบาะแว้ง | ทะเลิ่กทะลั่ก | ทะวาย | ทะเวน | ทัก,ทัก ๑ | ทัก,ทัก ๒ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์