Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
บรัด
บรัด
บรัด
[บะหฺรัด] ก. แต่ง.<2t>น. เครื่องแต่ง, เครื่องประดับ, เช่น อันควรบรัดแห่งพระองค์. (ม. คําหลวง นครกัณฑ์).;

More
บรั่นดี | บรัศว์ | บรากรม | บราง | บราทุกรา | บราลี | บริกรม | บริกรรม | บริกัป | บริการ | บริขา | บริขาร | บริขารโจล | บริคณห์ | บริคณห์สนธิ | บริจาค | บริจารก | บริจาริกา | บริเฉท,บริเฉท- | บริเฉทกาล | บริชน | บริณายก | บริณายกรัตน์ | บริดจ์ | บริบท | บริบวรณ์ | บริบาล | บริบูรณ์ | บริพนธ์ | บริพัตร |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์