Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
บังเหียน
บังเหียน
บังเหียน
น. เครื่องบังคับม้าให้ไปในทางที่ต้องการ ทําด้วยเหล็กหรือไม้ใส่ผ่าปากม้า ที่ปลายมีห่วง ๒ ข้างสําหรับผูกสายบังเหียนโยงไว้ให้ผู้ขี่ถือ, โดยปริยายหมายความว่า อํานาจบังคับบัญชาให้เป็นไปในทางที่ต้องการ เช่น ถือบังเหียนการปกครองบ้านเมือง กุมบังเหียน.;

More
บังอร | บังอวจ | บังอาจ | บังอิง | บังอูร | บังเอิญ | บัญจก | บัญจรงค์ | บัญชร | บัญชา | บัญชาการ | บัญชี | บัญชีกระแสรายวัน | บัญชีเดินสะพัด | บัญญัติ | บัญญัติไตรยางศ์ | บัญหา | บัฏ | บัฐยาพฤต | บัณฑร,บัณฑร- | บัณฑรนาค | บัณฑรหัตถี | บัณฑิต | บัณฑิตย์ | บัณฑุ | บัณฑุกัมพล | บัณฑุกัมพลศิลาอาสน์ | บัณฑุนาค | บัณฑุโรค | บัณฑูร |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์