Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
บัพชา
บัพชา
บัพชา
[บับพะชา] น. บรรพชา, การบวช. (ป. ปพฺพชฺชา).;

More
บัพชิต | บัพพาช | บัพพาชน์ | บัพพาชนียกรรม | บัล | บัลลพ,บัลวะ | บัลลังก์ | บัลลูน | บัลเลต์ | บัว | บัวกลุ่ม | บัวขม | บัวขาบ | บัวคอเสื้อ | บัวตะกั่ว | บัวตูม | บัวถลา | บัวนาง | บัวบก | บัวบังใบ | บัวบาท | บัวผุด | บัวไม่ช้ำ น้ำไม่ขุ่น | บัวโรย | บัวลอย,บัวลอย ๑ | บัวลอย,บัวลอย ๒ | บัวสวรรค์ | บัวสายติ่ง,บัวสายทิ้ง | บัวอกไก่ | บัวฮาดำ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์