Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
บิดา
บิดา
บิดา
น. พ่อ (ใช้ในที่สุภาพ), โดยปริยายหมายความว่า ผู้ให้กําเนิด เช่น บิดาแห่งประวัติศาสตร์, บิดร ก็ว่า. (ป. ปิตา; ส. ปิตฺฤ).;

More
บิตุ | บิตุจฉา | บิตุรงค์ | บิตุเรศ | บิตุละ,บิตุลา | บิตุลานี | บิน,บิน ๑ | บิน,บิน ๒ | บิ่น | บินยา | บิลเลียด | บิวเรตต์ | บิศาจ | บิสมัท | บี้,บี้ ๑ | บี้,บี้ ๒ | บีฑา | บีตา | บีบ | บีบขนมจีน | บีบขมับ | บีบคั้น | บีบน้ำตา | บีบบังคับ | บีบรัด | บี้แบน | บีเยศ | บึก | บึกบึน | บึง |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์