Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
บีตา
บีตา
บีตา
(ฟิสิกส์) น. ชื่ออนุภาคที่พุ่งออกมาจากนิวเคลียสของอะตอมกัมมันตรังสี มี ๒ ชนิด คือ อิเล็กตรอน และ โพซิตรอน. (อ. beta particle), มักเรียกกระแสอนุภาคบีตาว่า รังสีบีตา ซึ่งเคลื่อนที่ด้วยความเร็วประมาณ ๒๙๐,๐๐๐ กิโลเมตรต่อวินาที มีอํานาจในการเจาะทะลุมากกว่ารังสีแอลฟา แต่น้อยกว่ารังสีแกมมา. (อ. beta rays).;

More
บีบ | บีบขนมจีน | บีบขมับ | บีบคั้น | บีบน้ำตา | บีบบังคับ | บีบรัด | บี้แบน | บีเยศ | บึก | บึกบึน | บึง | บึ่ง,บึ่ง ๑ | บึ่ง,บึ่ง ๒ | บึ้ง,บึ้ง ๑ | บึ้ง,บึ้ง ๒ | บึ้งตึง | บึงบาง | บึ้งบูด | บื๋อ | บุ | บุก,บุก ๑ | บุก,บุก ๒ | บุกบัน,บุกบั่น | บุกเบิก | บุกป่าฝ่าดง | บุกรุก | บุคคล,บุคคล- | บุคคลที่สาม | บุคคลธรรมดา |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์