Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
บุก,บุก ๑
บุก,บุก ๑
บุก ๑
น. ชื่อไม้ล้มลุกหลายชนิดในสกุล Amorphophallus วงศ์ Araceae ในต้นฤดูฝนจะออกดอกก่อน เวลาบานส่งกลิ่นเหม็นมาก เมื่อดอกโรยแล้วมีใบงอกออกมาเพียงใบเดียว ก้านดอกและใบกลมยาว หน้าแล้งต้นตายเหลือหัวอยู่ใต้ดิน เช่น บุกคางคก (A. rex Prain ex Hook.f.) หัวกินได้, บุกรอ (A. saraburiensis Gagnep.) ใช้ทํายาได้.;

More
บุก,บุก ๒ | บุกบัน,บุกบั่น | บุกเบิก | บุกป่าฝ่าดง | บุกรุก | บุคคล,บุคคล- | บุคคลที่สาม | บุคคลธรรมดา | บุคคลนิติสมมติ | บุคคลผู้ไร้ความสามารถ | บุคคลภายนอก | บุคคลสิทธิ | บุคลากร | บุคลาธิษฐาน | บุคลิก,บุคลิก- | บุคลิกทาน | บุคลิกภาพ | บุคลิกลักษณะ | บุง | บุ่ง | บุ้ง,บุ้ง ๑ | บุ้ง,บุ้ง ๒ | บุ้ง,บุ้ง ๓ | บุ้งกี๋ | บุ้งขัน | บุ้งจีน | บุ้งทะเล | บุ้งฝรั่ง | บุ้งร้วม | บุญ,บุญ- |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์