Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
บุ้ง,บุ้ง ๒
บุ้ง,บุ้ง ๒
บุ้ง ๒
น. ชื่อไม้เถาชนิด Ipomoea aquatica Forssk. ในวงศ์ Convolvulaceae ทอดเลื้อยตามพื้นดินหรือบนผิวนํ้า ดอกสีขาวหรือม่วงอ่อน ลําต้นกลวง ยอดกินได้ เรียก ผักบุ้ง, พันธุ์ดอกขาวเรียก ผักบุ้งจีน, ราชาศัพท์เรียก ผักทอดยอด.;

More
บุ้ง,บุ้ง ๓ | บุ้งกี๋ | บุ้งขัน | บุ้งจีน | บุ้งทะเล | บุ้งฝรั่ง | บุ้งร้วม | บุญ,บุญ- | บุญเขต | บุญญาธิการ | บุญญาธิสมภาร | บุญญานุภาพ | บุญญาภินิหาร | บุญญาภิสังขาร | บุญทาย | บุญทำกรรมแต่ง | บุญธรรม | บุญนิธิ | บุญมาวาสนาส่ง | บุญราศี | บุญฤทธิ์ | บุญหนักศักดิ์ใหญ่ | บุณฑริก | บุณมี | บุณย์ | บุตร,บุตร- | บุตรธรรม | บุตรบุญธรรม | บุตรา | บุตรี |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์