Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
บุญญาภินิหาร
บุญญาภินิหาร
บุญญาภินิหาร
น. ความปรารถนาอันแรงกล้าในความดี, บุญที่ให้สําเร็จได้ตามความปรารถนา. (ป. ปุญฺาภินิหาร).;

More
บุญญาภิสังขาร | บุญทาย | บุญทำกรรมแต่ง | บุญธรรม | บุญนิธิ | บุญมาวาสนาส่ง | บุญราศี | บุญฤทธิ์ | บุญหนักศักดิ์ใหญ่ | บุณฑริก | บุณมี | บุณย์ | บุตร,บุตร- | บุตรธรรม | บุตรบุญธรรม | บุตรา | บุตรี | บุตรีตระสุม | บุถุชน | บุทคล | บุนนะบุนนัง | บุนนาค | บุบ | บุบบิบ | บุบสลาย | บุปผ,บุปผ- | บุปผชาติ | บุปผวิกัติ | บุพ,บุพ-,บุพพ,บุพพ- | บุพกรรม |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์