Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
บุถุชน
บุถุชน
บุถุชน
น. ปุถุชน, คนที่ยังมีกิเลสหนา, สามัญชน, ผู้ที่มิได้เป็นพระอริยบุคคล. (ป. ปุถุชฺชน; ส. ปฺฤถคฺชน).;

More
บุทคล | บุนนะบุนนัง | บุนนาค | บุบ | บุบบิบ | บุบสลาย | บุปผ,บุปผ- | บุปผชาติ | บุปผวิกัติ | บุพ,บุพ-,บุพพ,บุพพ- | บุพกรรม | บุพการี | บุพกิจ | บุพชาติ | บุพทักษิณ | บุพนิมิต | บุพบท | บุพเปตพลี | บุพพัณชาติ | บุพพัณหสมัย | บุพพาจารย์ | บุพพาษาฒ | บุพพาสาฬหะ,บุรพอาษาฒ,ปุรพษาฒ | บุพเพนิวาสานุสติญาณ | บุพเพสันนิวาส | บุพโพ | บุพภาค | บุพวิเทหทวีป | บุ๋ม | บุ่มบ่าม |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์