Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
บุปผ,บุปผ-
บุปผ,บุปผ-
บุปผ-
[บุบผะ-] น. ดอกไม้. (ป. ปุปฺผ; ส. ปุษฺป).;

More
บุปผชาติ | บุปผวิกัติ | บุพ,บุพ-,บุพพ,บุพพ- | บุพกรรม | บุพการี | บุพกิจ | บุพชาติ | บุพทักษิณ | บุพนิมิต | บุพบท | บุพเปตพลี | บุพพัณชาติ | บุพพัณหสมัย | บุพพาจารย์ | บุพพาษาฒ | บุพพาสาฬหะ,บุรพอาษาฒ,ปุรพษาฒ | บุพเพนิวาสานุสติญาณ | บุพเพสันนิวาส | บุพโพ | บุพภาค | บุพวิเทหทวีป | บุ๋ม | บุ่มบ่าม | บุ้ย,บุ้ยปาก | บุ้ยใบ้ | บุรณะ | บุรพ,บุรพ- | บุรพทิศ | บุรพบท | บุรพผลคุนี,ปุรพผลคุนี,ปุพพผลคุนี |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์