Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
บุตรบุญธรรม
บุตรบุญธรรม
บุตรบุญธรรม
[บุดบุนทํา] (กฎ) น. บุตรของผู้อื่นที่บุคคลได้จดทะเบียนรับเป็นบุตรของตน.;

More
บุตรา | บุตรี | บุตรีตระสุม | บุถุชน | บุทคล | บุนนะบุนนัง | บุนนาค | บุบ | บุบบิบ | บุบสลาย | บุปผ,บุปผ- | บุปผชาติ | บุปผวิกัติ | บุพ,บุพ-,บุพพ,บุพพ- | บุพกรรม | บุพการี | บุพกิจ | บุพชาติ | บุพทักษิณ | บุพนิมิต | บุพบท | บุพเปตพลี | บุพพัณชาติ | บุพพัณหสมัย | บุพพาจารย์ | บุพพาษาฒ | บุพพาสาฬหะ,บุรพอาษาฒ,ปุรพษาฒ | บุพเพนิวาสานุสติญาณ | บุพเพสันนิวาส | บุพโพ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แปลประโยคอังกฤษเป็นคำอ่านไทย
แปลง English(IPA) to Thai
แปลง English(CMU) to IPA
แปลภาษาคาราโอเกะ v.2024(NEW)
รวมประโยคภาษาอังกฤษ-ไทย-จีน-ญี่ปุ่น พร้อมคำศัพท์
แชร์