| แปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน : ความหมาย บุณย์ คือ แปลว่า ... | ||||||
|
||||||
| Back to Dictionary |
|
|||||
| แปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน : คำอื่น ๆ | |||||
| บุตรา บุนนะบุนนัง บุปผวิกัติ บุพเปตพลี บุ๋ม บุรัตถิมทิศ บุโรทั่ง บุษย์น้ำทอง บูชนียสถาน เบ่ง เบญจมาศหนู เบอร์ เบาะ ๆ เบียดกรอ เบื้อ,เบื้อ ๓ แบ็บ โบยบิน ใบเบิกทาง ปกกระพอง ปฏิปทา ปฐมวัย ปรก,ปรก ๑ ประ,ประ ๓ ประโคน,ประโคน ๒ ประชากร ประดาเสีย ประทม ประนัปดา ประมุท ประสบการณ์นิยม |
|||||