Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
เบ็ดเสร็จ
เบ็ดเสร็จ
เบ็ดเสร็จ
[เบ็ดเส็ด] ว. รวมด้วยกัน, รวมหมดด้วยกัน, เช่น รวมเบ็ดเสร็จ ราคาเบ็ดเสร็จ, ครบถ้วนทุกรูปทุกแบบ เช่น สงครามเบ็ดเสร็จ; (โบ) เรียกภาษีสิ่งของต่าง ๆ นอกจากข้าวที่ส่งออกไปนอกประเทศว่า ภาษีเบ็ดเสร็จ.;

More
เบน | เบนซิน | เบรก | เบริลเลียม | เบรียน | เบส | เบ้อ | เบอร์ | เบอร์คีเลียม | เบ้อเร่อ,เบ้อเร่อเท่อ,เบ้อเริ่ม,เบ้อเริ่มเทิ่ม | เบอะ,เบอะ ๑ | เบอะ,เบอะ ๒ | เบอะบะ | เบะ | เบา | เบ้า | เบ้าขลุบ | เบาความ | เบาใจ | เบาตัว,เบาเนื้อเบาตัว | เบ้าตา | เบาเต็ง | เบาบาง | เบาปัญญา | เบามือ,เบาไม้เบามือ | เบาไม้ | เบาราณ | เบาแรง | เบาสมอง | เบ้าหลุด |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์