Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
เบี่ยง
เบี่ยง
เบี่ยง
ก. เลี่ยง, เบน, เอี้ยว, เช่น เบี่ยงตัว.<2t>ว. ที่เลี่ยง, ที่เบน, เช่น ทางเบี่ยง สะพานเบี่ยง.;

More
เบี่ยงบ่าย | เบียด | เบียดกรอ | เบียดบัง | เบียดเบียน | เบียดแว้ง | เบียดเสียด | เบี้ยต่อไส้ | เบี้ยทำขวัญ | เบียน | เบียนธาตุ | เบี้ยน้อยหอยน้อย | เบี้ยบน | เบี้ยบ้ายรายทาง | เบี้ยบำนาญ | เบี้ยโบก | เบี้ยประกันภัย | เบี้ยประชุม | เบี้ยปรับ | เบียร์ | เบี้ยล่าง | เบี้ยเลี้ยง | เบี้ยว,เบี้ยว ๑ | เบี้ยว,เบี้ยว ๒ | เบี้ยว ๆ บูด ๆ | เบี้ยหวัด | เบี้ยหัวแตก,เบี้ยหัวแหลก | เบือ,เบือ ๑ | เบือ,เบือ ๒ | เบื่อ,เบื่อ ๑ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์