เปรตวิษัย,เปรตวิสัย
เปรตวิษัย, เปรตวิสัย
[เปฺรดตะ-] น. ภูมิหรือกําเนิดแห่งเปรต, เปตวิสัย ก็ใช้. (ส. ไปตฺรฺย + วิษย; ป. เปตฺติวิสย).;