Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
เปลี่ยว,เปลี่ยว ๑
เปลี่ยว,เปลี่ยว ๑
เปลี่ยว ๑
[เปฺลี่ยว] น. เรียกเนื้อที่นูนขึ้นที่คอวัวควายและสัตว์มีกีบเมื่อเวลาหนุ่ม, ความหนุ่มของวัวควาย.<2t>ว. หนุ่ม (ใช้แก่วัวควาย).;

More
เปลี่ยว,เปลี่ยว ๒ | เปลี่ยวดำ | เปลือก | เปลือกกระเทียม | เปลือกข้าวโพด | เปลือกตา | เปลือกมังคุด | เปลือกโลก | เปลือง | เปลื้อง | เปลื้องเครื่องสุกำศพ | เปลืองใจ | เปลือย | เปลือยกาย | เปศลมัธย์ | เปศละ | เปศะ | เปศัส,เปศัส- | เปศัสการิน,เปศัสการี | เปสการ | เปสละ | เปสุญ,เปสุญ-,เปสุไณย | เปสุญวาท | เป๋อ | เป้อเย้อ | เปอร์เซ็นต์ | เป๋อเหลอ | เปะ | เปะปะ | เปา |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์