Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
พิระ
พิระ
พิระ
น. ผู้เพียร, ผู้กล้า, นักรบ. (ป., ส. วีร).;

More
พิรากล | พิราบ | พิราม,พิราม ๑ | พิราม,พิราม ๒ | พิราลัย | พิริย,พิริย-,พิริยะ | พิริยพฤนท์ | พิริยโยธา | พิรี้พิไร | พิรุณ | พิรุธ | พิรุฬห์ | พิเรนทร์ | พิเราะ | พิโรธ | พิไร | พิลังกาสา | พิลาป | พิลาลส | พิลาส | พิลิปดา | พิลึก | พิลึกกึกกือ | พิลึกพิลั่น | พิโลน | พิโลล | พิไล | พิศ,พิศ ๑ | พิศ,พิศ ๒ | พิศดู |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์