Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
พิริยพฤนท์
พิริยพฤนท์
พิริยพฤนท์
[พิริยะพฺรึน] น. หมู่นักรบ, พลนักรบ. (ป. วิริย + ส. วฺฤนฺท).;

More
พิริยโยธา | พิรี้พิไร | พิรุณ | พิรุธ | พิรุฬห์ | พิเรนทร์ | พิเราะ | พิโรธ | พิไร | พิลังกาสา | พิลาป | พิลาลส | พิลาส | พิลิปดา | พิลึก | พิลึกกึกกือ | พิลึกพิลั่น | พิโลน | พิโลล | พิไล | พิศ,พิศ ๑ | พิศ,พิศ ๒ | พิศดู | พิศวง | พิศวาส | พิศาล | พิศุทธ์ | พิศุทธิ์ | พิเศษ | พิษ,พิษ- |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์