Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
เพรียง,เพรียง ๒
เพรียง,เพรียง ๒
เพรียง ๒
[เพฺรียง] น. ชื่อสัตว์ทะเลไม่มีกระดูกสันหลังประเภทสัตว์ขาปล้อง มีหลายชนิดในอันดับ Thoracica เปลือกหุ้มตัวมี ๖ แผ่น เรียงซ้อนกัน รูปร่างของเปลือกมีหลายแบบ เช่น รูปกรวยควํ่า มีปากเปิดด้านบน เปลือกบริเวณปากบางและคม เกาะอยู่ตามหินและวัสดุอื่น ๆ ที่นํ้าท่วมถึง เช่น ชนิด Balanus amphitrite ขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางที่ฐานประมาณ ๑ เซนติเมตร.;

More
เพรียง,เพรียง ๓ | เพรียงคอห่าน | เพรียงเมือง | เพรียบ | เพรี้ยม | เพรี้ยมพราย | เพรียว | เพรียวลม | เพรื่อ | เพรือง | เพล | เพลง | เพลงเชิด | เพลงตระเชิญ | เพลงยาว | เพลงสาธุการ | เพลงเสมอ | เพลงหน้าพาทย์ | เพลงออกภาษา | เพลงออกสิบสองภาษา | เพล็ด | เพล้โพล้ | เพลา,เพลา ๑ | เพลา,เพลา ๒ | เพลา,เพลา ๓ | เพลา,เพลา ๔,เพลา ๆ | เพลา,เพลา ๕ | เพลาะ,เพลาะ ๑ | เพลาะ,เพลาะ ๒ | เพลิง |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์