Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
เพลี้ย,เพลี้ย ๑
เพลี้ย,เพลี้ย ๑
เพลี้ย ๑
น. ชื่อแมลงขนาดเล็กหลายชนิดในหลายวงศ์ มีปากชนิดเจาะดูดติดอยู่ที่หัวส่วนที่ใกล้กับอก หรือชนิดเขี่ยดูดติดอยู่ที่ปลายหัว ทําลายพืชต่าง ๆ ส่วนใหญ่ไม่มีปีก พวกที่มีปีกจะมีเนื้อปีกเหมือนกันตลอด โดยมากบางและอ่อน หรือเป็นแผ่นยาวและแคบมาก มีขนรายล้อม พวกที่อยู่ในวงศ์ Cicadellidae มีรูปร่างคล้ายจักจั่น เรียก เพลี้ยจักจั่น, พวกที่อยู่ในวงศ์ Aphididae มีลําตัวบอบบางและอ่อน เรียก เพลี้ยอ่อน, พวกที่อยู่ในวงศ์ Thripidae ทําลายพืชทําให้เกิดอาการเหมือนไฟไหม้ เรียก เพลี้ยไฟ, พวกที่อยู่ในวงศ์ Coccidae ที่สามารถผลิตสารสีขาวคล้ายแป้งออกมาหุ้มลําตัว เรียก เพลี้ยแป้ง และที่ผลิตสารสีนํ้าตาลออกมาหุ้มลําตัวคล้ายฝาหอย เรียก เพลี้ยหอย.;

More
เพลี้ย,เพลี้ย ๒ | เพลี่ยง | เพลี่ยงพล้ำ | เพลียใจ | เ*ศ | เ*ศยันดร | เพส | เพสลาด | เพ่อ | เพ้อ | เพ้อเจ้อ | เพ้อฝัน | เพอิญ | เพะ | เพา | เพาพะงา | เพาพาล | เพาะ | เพาะกาย | เพาะชำ | เพาะปลูก | เพิก,เพิก ๑ | เพิก,เพิก ๒ | เพิกเฉย | เพิกถอน | เพิง | เพิ่ง | เพิดเพ้ย | เพิ่ม | เพิ่มเติม |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์