แปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน : ความหมาย ภิกษา คือ แปลว่า ... | ||||||
|
||||||
Back to Dictionary |
|
|||||
แปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน : คำอื่น ๆ | |||||
ภิกษุณี ภิญโญภาพ ภินวรรณ ภีมะ ภุชสมโภค ภุส ภูเตศวร ภูมิแพ้ ภูว,ภูว- เภสัชเคมี ไภษัชย์ มงคลหัตถี มดสัง มธุเศษ มนุษยโลก มยุรี มฤคย์ มลาน,มลาน ๒ มสารคัล มหานิล,มหานิล ๒ มหิษ ม่อต้อ มะขามเทศ มะพร้าว มะลื่น มังสี,มังสี ๑ มัตสยะ,มัตสยา มัว,มัว ๆ มาตฤกะ ม่ายขันหมาก |
|||||