Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
อภินิหาร
อภินิหาร
อภินิหาร
น. อํานาจแห่งบารมี, อํานาจบุญที่สร้างสมไว้, อํานาจเหนือปรกติธรรมดา. (ป. อภินีหาร; ส. อภิ + นิสฺ + หาร).;

More
อภิเนษกรมณ์ | อภิบาล | อภิปรัชญา | อภิปราย | อภิมหาอำนาจ | อภิมานะ | อภิมุข | อภิรดี,อภิรติ | อภิรมย์ | อภิรักษ์ | อภิรัฐมนตรี | อภิราม | อภิรุต | อภิรุม | อภิรูป | อภิลักขิต,อภิลักขิต- | อภิลักขิตกาล,อภิลักขิตสมัย | อภิเลปน์ | อภิวันท์ | อภิวาท,อภิวาทน์ | อภิเษก | อภิเษกสมรส | อภิสมโพธิ,อภิสัมโพธิ | อภิสมัย | อภิสมาจาร | อภิสัมโพธิญาณ | อภิสิต | อภิสิทธิ์ | อภูตะ | อม |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์