Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
อุปโลกน์
อุปโลกน์
อุปโลกน์
[อุปะโหฺลก, อุบปะโหฺลก] ก. ยกกันขึ้นเป็น เช่น อุปโลกน์ให้เป็นหัวหน้า, อปโลกน์ ก็ว่า. (ป. อปโลกน).;

More
อุปเวท | อุปสมบท | อุปสมบทกรรม | อุปสมบัน,อุปสัมบัน | อุปสรรค | อุปสัมปทา | อุปสัมปทาเปกข์,อุปสัมปทาเปกษ์ | อุปฮาด | อุปะ | อุปัชฌาย,อุปัชฌาย-,อุปัชฌาย์,อุปัชฌายะ | อุปัชฌายวัตร | อุปัฏฐาก | อุปัฏฐานะ | อุปัทรพ | อุปัทว,อุปัทว-,อุปัทวะ | อุปัทวันตราย | อุปาณ,อุปาณ- | อุปาทาน | อุปาธยาย | อุปาหนา | อุภัย | อุ้ม | อุมงค์,อุโมงค์ | อุ้มชู | อุ้มท้อง | อุ้มน้ำ | อุ้มสม | อุย,อุย ๑ | อุย,อุย ๒ | อุย,อุย ๓,อุ่ย |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์