Responsive image


พจนานุกรม ไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
ใบ
ใบ
น. ส่วนของพืชที่ติดอยู่กับกิ่งหรือลำต้น โดยมากมีลักษณะเป็น แผ่นแบน ๆ รูปร่างต่าง ๆ กัน มีก้านใบหรือไม่มีก็ได้ มักมีสีเขียว; สิ่งที่ทําด้วยผืนผ้าเป็นต้น สําหรับขึงที่เสากระโดงเพื่อรับลม; แผ่นเอกสารหรือหนังสือสําคัญต่าง ๆ เช่น ใบขับขี่ ใบทะเบียน; เรียกของที่เป็นแผ่น ๆ เช่น ใบหนังสือ ใบมีด ใบหู ทองใบ; ลักษณนามสําหรับใช้เรียกผลไม้ ภาชนะ เครื่องใช้บางอย่าง หรือแผ่นเอกสาร เช่น มะม่วง ๒ ใบ ถ้วย ๓ ใบ ตู้ ๔ ใบ ใบขับขี่ ๕ ใบ.

More
รบ | โบย | รบเร้า | แบเรียม | ใบเมี่ยง | โบรมีน | ใบระกา | ใบเสร็จ | ใบเหยียบย่ำ | ใบเหลือง | โบรอน | ใบรับ | ใบรับรอง | รบรา | เบรียน | เบริลเลียม | โบราณ,โบราณ | โบราณวัตถุ | โบราณสถาน | โบราณคดี | ใบเลี้ยง | เบรก | แบรก | ใบแข็ง | ใบเงิน | โบแดง | ใบแดง | ใบแดงแจ้งโทษ | ใบแทรก | แบเบาะ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์