Responsive image


พจนานุกรม ไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
โบราณสถาน
โบราณสถาน
[โบรานนะสะถาน, โบรานสะถาน] น. สิ่งที่เคลื่อนที่ไม่ได้ เช่น โบสถ์ วิหาร วัง มีอายุเก่ากว่า ๑๐๐ ปีขึ้นไป; (กฎ) อสังหาริมทรัพย์ ซึ่งโดยอายุหรือโดยลักษณะแห่งการก่อสร้าง หรือโดยหลักฐาน เกี่ยวกับประวัติของอสังหาริมทรัพย์นั้น เป็นประโยชน์ในทางศิลปะ ประวัติศาสตร์ หรือโบราณคดี ทั้งนี้รวมถึงสถานที่ที่เป็นแหล่ง โบราณคดี แหล่งประวัติศาสตร์ และอุทยานประวัติศาสตร์ด้วย.

More
โบราณคดี | ใบเลี้ยง | เบรก | แบรก | ใบแข็ง | ใบเงิน | โบแดง | ใบแดง | ใบแดงแจ้งโทษ | ใบแทรก | แบเบาะ | ใบเบิก | ใบเบิกร่อง | ใบเบิกทาง | โบยบิน | ใบโพ๑ | ใบโพ๒ | แบมือ | เบ็ด | เบ็ดเสร็จ | เบ็ดราว | เบ็ดเตล็ด | แบ็บ | เบะ | แบะ | แบะแฉะ | แบะอก | แบะท่า | แบะปาก | เบ้ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์