Responsive image


พจนานุกรม ไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
เปรี้ยว
เปรี้ยว
[เปฺรี้ยว] ว. มีรสอย่างหนึ่งอย่างรสมะนาวเป็นต้น, มีกลิ่นหรือรส ออย่างาหารบูดหรืออาหารเสีย; (ปาก) มีลักษณะปราดเปรียว ทันสมัย อิสระ มั่นใจ ชอบการคบหาสมาคม (ใช้แก่ผู้หญิง) เช่น ผู้หญิงคนนี้เปรี้ยว, เรียกลักษณะการแต่งกายของผู้หญิงที่แต่งตัว สีฉูดฉาด รัดรูป เป็นต้นว่า แต่งตัวเปรี้ยว.

More
เปรี้ยวหวาน | เปรี้ยวปาก | โปรีสภา | เปรี้ยง | เปรี้ยงปร้าง | โปโล๑ | โปโล๒ | โปโลน้ำ | แปรไข้ | โปเก | แปรก,แปรกบัง | แปรกขวางทาง | แปรขบวน | แปรง | โปรง | แปรงหูหนู | แปรงล้างขวด | แปรญัตติ | โปรด | โปรดสัตว์ | โปรดสัตว์ได้บาป | โปรดปราน | เปรต,เปรต | เปรตวิษัย,เปรตวิสัย | โปรตอน | โปรตีน | แปรธาตุ | แปรปรวน | แปรปากหลากคำ | แปรผัน |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์