Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
บันลือ
บันลือ
บันลือ
ก. เปล่งเสียงดังก้อง เช่น บันลือสีหนาท; โด่งดัง, เลื่องลือ, เช่น ข่าวบันลือโลก.;

More
บั้นหลวง | บันเหิน | บั้นเอว | บัปผาสะ | บัพ | บัพชา | บัพชิต | บัพพาช | บัพพาชน์ | บัพพาชนียกรรม | บัล | บัลลพ,บัลวะ | บัลลังก์ | บัลลูน | บัลเลต์ | บัว | บัวกลุ่ม | บัวขม | บัวขาบ | บัวคอเสื้อ | บัวตะกั่ว | บัวตูม | บัวถลา | บัวนาง | บัวบก | บัวบังใบ | บัวบาท | บัวผุด | บัวไม่ช้ำ น้ำไม่ขุ่น | บัวโรย |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์