Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
บาลี
บาลี
บาลี
น. ภาษาที่ใช้เป็นหลักในพระพุทธศาสนานิกายเถรวาท; คัมภีร์พระไตรปิฎก, พุทธพจน์, เรียกว่า พระบาลี. (ป., ส. ปาลิ).;

More
บ้าเลือด | บ่าว | บ่าวขุน,บ่าวขุน ๑ | บ่าวขุน,บ่าวขุน ๒ | บ่าวไพร่ | บาศ | บาศก์ | บาสเกตบอล | บ้าสมบัติ | บ้าหมู,บ้าหมู ๑ | บ้าหมู,บ้าหมู ๒ | บาหลี,บาหลี ๑ | บาหลี,บาหลี ๒ | บ้าหว่า | บ้าหอบฟาง | บ้าห้าร้อยจำพวก | บ๋ำ | บำเทิง | บำนาญ | บำบวง | บำบัด | บำโบ,บำโบย,บำโบล | บำเพ็ญ | บำราบ | บำราศ | บำรุง | บำรุงขวัญ | บำรู | บำเรอ | บำเรอเชอภักดิ์ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์