Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
บ้าหอบฟาง
บ้าหอบฟาง
บ้าหอบฟาง
(สํา) ว. บ้าสมบัติ เห็นอะไร ๆ เป็นของมีค่าจะเอาทั้งนั้น, อาการที่หอบหิ้วสิ่งของพะรุงพะรัง.;

More
บ้าห้าร้อยจำพวก | บ๋ำ | บำเทิง | บำนาญ | บำบวง | บำบัด | บำโบ,บำโบย,บำโบล | บำเพ็ญ | บำราบ | บำราศ | บำรุง | บำรุงขวัญ | บำรู | บำเรอ | บำเรอเชอภักดิ์ | บำหยัด | บำเหน็จ | บิ | บิกู,บีกู | บิกูปะระมาหนา,บิกูปะระหมั่นหนา | บิฐ | บิณฑ,บิณฑ- | บิณฑบาต | บิด,บิด ๑ | บิด,บิด ๒ | บิดขวา | บิดขี้เกียจ | บิดจะกูด,บิดตะกูด | บิดซ้าย | บิดเบี้ยว |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์